Salına Salına

Hiçlik… Tarif edilebilir mi? Nerededir? Durağan mıdır? 

Bir kader çizgimiz var aslında. Ana yol gibi.. Bir de yanlara giden yollar, ya da yanlardan gelen.. Bazen biz meraktan giriyoruz o yollara, bazen bir şeyler bizi çekiyor. Ondan sonrası karışık.

Bazan de bişeyler gelip bize tosluyor. Bulunduğumuz yerde savruluyoruz, duraksıyoruz. 

Ana yol desek de… Hani yol sorunca dosdoğru yürü derler ya, ya da dümdüz.. Aslında yol boyunca ilerle demek belki en gerçekçisi. Bazen kıvrılır, bazen yokuş olur.

Peki, kaderimizde varken bu yan yollar ya da etkiler, ne yapsak boş mu? Herhalde o da bu durumları nasıl ele alabildiğimize bağlı.

Yan yolların ışıklarını gördükçe, karanlıkta da olsak gülümser geçebiliriz mesela.. Biliriz yürüdüğümüz yolda bize gerekli olan her şey vardır. 

Biri mi tosladı,  sünger gibi esneriz, ne o zarar görür ne biz. Hiçliğe yakın olduğu oranda nefsimiz..  

Kavşak mıdır bunlar? İki olur akarız o zaman, kim bilir.. 

Gülümse, ne oluyorsa olacağı var, oluyor. Olana selam, yola devam.. Kalp kırmadan…

Sevgiyle kalın.