Ben annemi özledim

Dedi ki Ülkü: “10 yılı aşkın süredir sosyal sektörde psikolog olarak birçok kadına göç yolculuklarında eşlik ettim… Pek çok zorluğun arasında, dil engeli en zorlayıcı olanı gibi görünüyor. Dahası, çoğu zaman idari kurumlar ve siyasi güçler tarafından bir suçlama ve tehdit argümanı olduğu anlaşılıyor. Benim hipotezim: Göçmen kadınlar yapay “hoş geldin” sözleri nedeniyle kendilerini hep aşağılanmış hissederek, yabancı dilleri konusunda sessiz kaldılar. Kaybolmuş ve yaralanmış bir çocuk gibi ana dillerine sığındılar. Film: Konuşmuyorlar ama bu daha az düşünüyorlar demek değil. Belki günlük hayatlarında fazla bir şey söylemiyorlar, ama bu daha az hayal kuruyorlar demek de değil. Onlar da hissediyorlar elbet, görüyorlar, yaratıcı yönleriyle bir şeyler üretiyorlar. Tercihen sizinle, ama gerekirse sizsiz de olsa ilerliyorlar. Sahnede: Ben, annem, danışanım, meslektaşım, arkadaşım. Görünüşte sessizler, ama hepsine kendi sesleri eşlik ediyor… Hikayeler anlatıyorlar, bazen içinde sen, ben, biz varız… Ve mucize gerçekleşiyor… Görmeyi izleyenlere bırakıyorum.”

Bir Ülkü Dursun Filmi

Görüntü/Montaj: Yüksel Çilingir